Has. Kroniki wyobraźni: Wspólny pokój
92 min
Has. Kroniki wyobraźni
Międzywojenna Warszawa. Młody poeta, Lucjan Salis po powrocie z Zakopanego, gdzie leczył gruźlicę, wprowadza się do sublokatorskiego pokoju. Chce wierzyć, że wyzdrowieje i będzie pisał. Pozostali lokatorzy – literat Stukonis, student prawa Bednarczyk – oraz zaprzyjaźniony z nimi ekscentryczny „Dziadzia”, artysta życia, podobnie niespełnieni, funkcjonujący na marginesie rzeczywistości, także żyją iluzjami.
Adaptacja wydanej w 1932 roku i wówczas skandalizującej („pornograficzny paszkwil”) środowiskowej powieści Zbigniewa Uniłowskiego, który sportretował w niej członków literackiej grupy „Kwadryga”. Has odczytał ją po swojemu, ignorując ów towarzysko-personalny podtekst, łagodząc naturalistyczny ton i widząc w losach bohaterów historię bardziej uniwersalną, opowieść o młodych, niespełnionych artystach, wrażliwych outsiderach pogrążonych w marazmie i kultywujących swe wyobcowanie. Trzeci w dorobku reżysera film potwierdzający jego osobne miejsce w polskim kinie, zrealizowany z ulubionymi aktorami – z Gustawem Holoubkiem i Ireną Netto na czele – i pierwszy ze scenografem Jerzym Skarżyńskim, odtąd stałym współpracownikiem.
Język: polski z angielskimi napisami.
WSPÓLNY POKÓJ, reż. Wojciech Jerzy Has, Polska 1959, 92'
czytaj więcej
Międzywojenna Warszawa. Młody poeta, Lucjan Salis po powrocie z Zakopanego, gdzie leczył gruźlicę, wprowadza się do sublokatorskiego pokoju. Chce wierzyć, że wyzdrowieje i będzie pisał. Pozostali lokatorzy – literat Stukonis, student prawa Bednarczyk – oraz zaprzyjaźniony z nimi ekscentryczny „Dziadzia”, artysta życia, podobnie niespełnieni, funkcjonujący na marginesie rzeczywistości, także żyją iluzjami.
Adaptacja wydanej w 1932 roku i wówczas skandalizującej („pornograficzny paszkwil”) środowiskowej powieści Zbigniewa Uniłowskiego, który sportretował w niej członków literackiej grupy „Kwadryga”. Has odczytał ją po swojemu, ignorując ów towarzysko-personalny podtekst, łagodząc naturalistyczny ton i widząc w losach bohaterów historię bardziej uniwersalną, opowieść o młodych, niespełnionych artystach, wrażliwych outsiderach pogrążonych w marazmie i kultywujących swe wyobcowanie. Trzeci w dorobku reżysera film potwierdzający jego osobne miejsce w polskim kinie, zrealizowany z ulubionymi aktorami – z Gustawem Holoubkiem i Ireną Netto na czele – i pierwszy ze scenografem Jerzym Skarżyńskim, odtąd stałym współpracownikiem.
Język: polski z angielskimi napisami.
WSPÓLNY POKÓJ, reż. Wojciech Jerzy Has, Polska 1959, 92'
TO WYDARZENIE JUŻ SIĘ ODBYŁO
Has. Kroniki wyobraźni
Międzywojenna Warszawa. Młody poeta, Lucjan Salis po powrocie z Zakopanego, gdzie leczył gruźlicę, wprowadza się do sublokatorskiego pokoju. Chce wierzyć, że wyzdrowieje i będzie pisał. Pozostali lokatorzy – literat Stukonis, student prawa Bednarczyk – oraz zaprzyjaźniony z nimi ekscentryczny „Dziadzia”, artysta życia, podobnie niespełnieni, funkcjonujący na marginesie rzeczywistości, także żyją iluzjami.
Adaptacja wydanej w 1932 roku i wówczas skandalizującej („pornograficzny paszkwil”) środowiskowej powieści Zbigniewa Uniłowskiego, który sportretował w niej członków literackiej grupy „Kwadryga”. Has odczytał ją po swojemu, ignorując ów towarzysko-personalny podtekst, łagodząc naturalistyczny ton i widząc w losach bohaterów historię bardziej uniwersalną, opowieść o młodych, niespełnionych artystach, wrażliwych outsiderach pogrążonych w marazmie i kultywujących swe wyobcowanie. Trzeci w dorobku reżysera film potwierdzający jego osobne miejsce w polskim kinie, zrealizowany z ulubionymi aktorami – z Gustawem Holoubkiem i Ireną Netto na czele – i pierwszy ze scenografem Jerzym Skarżyńskim, odtąd stałym współpracownikiem.
Język: polski z angielskimi napisami.
WSPÓLNY POKÓJ, reż. Wojciech Jerzy Has, Polska 1959, 92'
czytaj więcej
Międzywojenna Warszawa. Młody poeta, Lucjan Salis po powrocie z Zakopanego, gdzie leczył gruźlicę, wprowadza się do sublokatorskiego pokoju. Chce wierzyć, że wyzdrowieje i będzie pisał. Pozostali lokatorzy – literat Stukonis, student prawa Bednarczyk – oraz zaprzyjaźniony z nimi ekscentryczny „Dziadzia”, artysta życia, podobnie niespełnieni, funkcjonujący na marginesie rzeczywistości, także żyją iluzjami.
Adaptacja wydanej w 1932 roku i wówczas skandalizującej („pornograficzny paszkwil”) środowiskowej powieści Zbigniewa Uniłowskiego, który sportretował w niej członków literackiej grupy „Kwadryga”. Has odczytał ją po swojemu, ignorując ów towarzysko-personalny podtekst, łagodząc naturalistyczny ton i widząc w losach bohaterów historię bardziej uniwersalną, opowieść o młodych, niespełnionych artystach, wrażliwych outsiderach pogrążonych w marazmie i kultywujących swe wyobcowanie. Trzeci w dorobku reżysera film potwierdzający jego osobne miejsce w polskim kinie, zrealizowany z ulubionymi aktorami – z Gustawem Holoubkiem i Ireną Netto na czele – i pierwszy ze scenografem Jerzym Skarżyńskim, odtąd stałym współpracownikiem.
Język: polski z angielskimi napisami.
WSPÓLNY POKÓJ, reż. Wojciech Jerzy Has, Polska 1959, 92'